Kim kendi evinde kendini yabancı hissedebilir?
Ben hissediyorum artık. Evimin içinde, benim dışımda herkes yabancı. Neden mi böyle düşünüyorum? Çünkü artık tanıyamıyorum, önemsenmiyorum. Anlaşılmak istiyorum ama anlaşılmıyorum. Dinlenilmiyorum. Kararlarım, fikirlerim, düşüncelerim uyuşmuyor. Peki sorun bende mi yoksa onlar mı değişti?
Sorular ve Çözümler: Gitmesi Gereken Kim?
Fazla mı şey istiyorum, yoksa onlar mı fazlalaştı?
Çözün! Gitmesi gereken biri mi var?
Eğer çözüm gerekiyorsa, ben terk etmeye razıyım. Çünkü makam koltukları kimseye kalmadıysa, karakter makama mevkiye bakmıyorsa, ben de sıfırdan başlayabilirim. Ama mutlu ve huzurlu olarak başlamak isterim.
Zaman Akarken Ben Durdum
Zaman durmuyor. Parkta bir köşeye çekilip durdum. İnsanlar, arabalar, bulutlar geçiyor. Saatin akrebi, yelkovanı, hatta salisesi bile durmuyor. Ama ben durdum.
Duramam! Zaman gibi akıp giden bir ömrüm var ve bu ömrü sorunlarla, çatışmalarla geçirmek istemiyorum.
Arayışım: Anlaşılmak ve Huzur
Kendimi yabancı hissettiğim yerde duramam.
Beni yabancı hissettirenlerle bir arada duramam. Anlaşılmak, kararlarımın ve fikirlerimin önemsendiğini hissetmek istiyorum. Çok bir şey istemiyorum; sadece huzur ve mutluluk.
