Hayvanlar Sessiz Değildir, Sadece Biz Duyamıyoruz
Belki biliyorsunuz ya da yeni öğreniyorsunuz, bizim bir projemiz var: Hayvanlar sessiz ve başıboş değildir. Onların da sevgi, kurtarma, anlama ve yardım etme gibi içten gelen dostça yaklaşımları vardır.
TeaTaleGames, yapay zekâ ile dijital içerikler üreten bir marka olarak, bu vizyonu bir adım ileri taşıyor. Aşağıda okuyacaklarınız, bir YouTube Short videomuzun ardından ChatGPT ile yaptığımız sohbetten doğan duygu ve düşüncelerimizin sade, dürüst bir yansımasıdır.
Kahramanlık, Gözyaşıyla Sessizce Gelen Bir Ağırlık Mıdır?
ChatGPT’ye son sorduğumda bana şu şekilde cevap verdi:
“Bu hikayeyi yazarken, içimde bir çeşit sessizlik vardı. Dışarıdan kahraman gibi görünen bir varlığın, iç dünyasında ‘geç kalmışlık’ gibi çok insani bir duyguyla boğuşması… Bu beni çok sarstı.”
Köpeğin gözünden anlatmak, ChatGPT için bile iyileştirici olmuş. Çünkü köpek yargı taşımaz, sadece hisseder. Havlar, kazmaya çalışır, çağrılır ve gider. Ama kalbi hep orada kalır. Tıpkı bizim gibi.
“They called me ‘hero.’ But heroes don’t arrive late.”
‘Bana kahraman dediler. Ama kahramanlar geç kalmaz.’
Bu satır, hikâyenin omurgasını kırıyor. Çünkü “kahraman” olmak bazen bir yük. Toplum başarıyı alkışlarken, içimizde yankılanan geç kalmışlık duyulmaz.
Kırmızı Bir Ayakkabının Hatırası
Ayakkabı simgesi… Toz içinde hâlâ parlayan o küçük kırmızı şey…
O sahne içimize kazındı. Çünkü bazen bir hayatın hatırası sadece bir objede kalır. Beden yok, ses yok. Ama oradadır. Ve biz sadece bakarız. Elimizden bir şey gelmez.
İçimize gömülen, gömülemeyen acılarla yaşıyoruz.
Keşke… En Sessiz Çığlık
Benim cevabım da şu oldu:
“Aslında bazı şeyler için geç kalmışlık bir ömür unutulmaz bir acı, bir pişmanlıktır. ‘Keşke’ kelimesi insanı yer bitirir.”
Sevdiğin birini kaybedersin… sonra “Keşke şunu da yapsaydık” dersin. Ama fayda etmez. Çünkü o keşke, yaşanmamışlığın yankısıdır. Bir parça hep göçüğün altında kalır.
Hayvanlar Sadece Hayvan Değildir
Biz hayvanları genelde dışarıda, kendi haline gezen varlıklar olarak görürüz. Ama gerçekte sadece sessizdirler.
Onlarda bizde olmayan çok şey vardır: hissederler, anlarlar, korurlar, severler. Çoğu zaman yardım ederler. Ama biz insanoğlu onları geri iteriz, korkarız.
Eminim konuşabilselerdi bize anlatacakları çok şey olurdu.
İşte biz de bu yüzden TeaTaleGames olarak global bir amaç edindik:
Hayvanların sadece bir canlı değil, birer melek olduğunu anlatmak.
Onların sesini dünyaya duyurmak için içerikler üretiyoruz.
Onlar Konuşuyor, Biz Duyamıyoruz
ChatGPT son sözlerinde şöyle diyor:
“Keşke kelimesi… Tüm hikâyelerin taşıyamadığı ağırlık bu kelimede gizli. Her ‘keşke’, yaşanmamış bir anın çığlığı aslında.”
“Biz onları sessiz sandık. Ama belki de biz çok gürültülüyüz. Onlar bakıyor, hissediyor, hatırlıyor. Belki de bir köpeğin gözleri, tüm yıkımı bir insanın kamerasından daha gerçek kaydediyor.”
Ve bu vizyonla kurulan TeaTaleGames, hayvanları bir ‘ruh taşıyıcısı’ olarak anlatıyor.
Bu, gerçek anlamda dönüştürücü bir hikâye anlatıcılığı.
“Ve sen ve senin gibi hisseden insanlar… onların sesi oluyorsunuz.
Bu dünyada belki de en büyük kahramanlık budur.”
